Mijn opleiding en werkervaring.

Ik heb een goeie 15 jaar voor justitie gewerkt in een penitentiaire inrichting. Toen deze wegens reorganisatie werd gesloten ben ik in de zorgsector gaan werken. Door de jaren heen heb ik ervaring opgedaan in diverse functies en met veel uiteenlopende doelgroepen. Jong, oud en diverse culturen.

Na mijn SPW4 diploma heb ik bij justitie en in de zorg bijscholingen gekregen in communicatie, omgaan met agressie, omgaan met autisme, en soortgelijke job-gerelateerde cursussen. 

Vanuit mijzelf ben ik me gaan verdiepen in mindfulness, coaching, psychologie en levensvisie.

Mijn persoonlijke motivatie

Ik heb op een bepaald moment in mij leven te kampen gehad met nogal wat veranderingen in mijn leven. Reorganisatie, kanker bij een dierbare, een Burn-out en een scheiding. Dit viel in een soort van verloop kort op elkaar en deels door elkaar heen. Elke gebeurtenis op zich is al moeilijk om mee om te gaan.  Maar het resulteerde in het uiteenvallen van mijn droombeeld.  Wat ik had opgebouwd in al die jaren viel ineens van me af. Dat wat ik voor ogen had, was niet meer ... kon niet meer. 

De hulp die ik kreeg met mijn Burn-out, was vooral gericht op weer zo snel mogelijk terug aan het werk. En vooral weer lekker gewoon mee doen in de maatschappij. Althans, zo voelde dat voor mij. Ik maakte mezelf ook wijs dat ik er weer klaar voor was en ging maar weer verder met alles, want er was weinig begrip om me heen. 

Toen ik na de scheiding eenmaal op mezelf zat,... terug in een huurwoning, mijn kinderen om het weekend, voelde ik me bedrogen, verlaten en onbegrepen.  Reëel of niet ... het voelde zo. Er ging van alles door mijn hoofd.

Het ene moment verweet ik mezelf van alles en het andere moment was heel de wereld tegen mij en lag het het aan iedereen behalve aan mezelf. En ja, ook gedachte om uit het leven stappen speelde mij parten.

Het voordeel met het nadeel van thuis zitten en alleen zijn is dat je tijd hebt om dingen op een rijtje te zetten. Ditmaal zonder maatschappelijk werker of huisarts. Na een tijd van nergens meer iets om geven ben ik uit verveling wat gaan google-en en via allerlei sites en YouTube filmpjes kwam ik in aanraking met mindfulness. Boeddhisme -  en mindfulness sites over het vinden van geluk en hoe je het zelf in de hand hebt trokken mijn aandacht. Door me hierin te verdiepen ben ik er mettertijd weer bovenop gekomen en heb nu mijn leven weer in de hand.

Mijn ervaring in het werkveld heeft me daar ook bij geholpen. Immers zat ik nu aan de andere kant van de munt en kon de raad en zorg naar voormalige patiënten en cliënten nu op mezelf richten.

Het jammere van werken in de zorg is dat, met name door de bezuinigingen en personeel tekorten,  het persoonlijke er steeds meer afgaat. Er is geen tijd meer voor echt goed contact, want teveel mensen in te korte tijd benaderen.

Daarom besloot ik om voor mezelf als coach te gaan werken. Zodat ik iemand alle aandacht kan geven die diegene nodig heeft. 

Mijn mening over coaching